اختلال کم توجهی – بیشفعالی (ADHD)
تاریخ انتشار: ۷ شهریور ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۹۳۵۲۳۰
حدود شش میلیون کودک و ده میلیون فرد بزرگسال در آمریکا از این اختلال رنج میبرند. با توجه به اهمیت شناخت زودهنگام این بیماری در سنین کودکی و فرارسیدن اکتبر (ماه ملی اطلاع رسانی درباره ADHD) در این مقاله به معرفی این بیماری میپردازیم.
تعریف ADHD: اختلال کم توجهی – بیش فعالی یا ADHD به همراه سه نوع از اختلالات رفتاری بروز مینماید: کم توجهی (Inattention)، بیش فعالی (Hyperactivity) و عمل بدون تفکر (Impulsivity).
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علائم و نشانههای ADHD: علائم این اختلال در سه گروه دسته بندی میشوند:
کم توجهی (Inattention):
پرت شدن حواس به آسانی، ناتمام گذاشتن یک فعالیت و به سرعت رفتن به سوی یک فعالیت دیگر.
به سرعت خسته شدن از انجام یک عمل و بی حوصله شدن.
مشکل داشتن در تمرکز بر یک فعالیت و یا تمام کردن آن و مشکل در تمام کردن تکالیف مدرسه.
گم کردن وسایل شخصی مربوط به خود و سایر اشیاء.
گوش نکردن یا بی توجهی به حرفهای دیگران در هنگام صحبت با آنها.
خیال پردازی در طول روز (Daydreaming) و یا سرگردانی (Wandering) بدون داشتن انگیزه برای انجام فعالیتی خاص.
مشکل داشتن در انجام دستورات و درخواست ها.
بیش فعالی (Hyperactivity):
بی قراری، پیچ و تاب دادن بدن و مشکل در نشستن در یک جا.
صحبت کردن زیاد و بدون وقفه.
لمس کردن و بازی کردن با هر وسیله در دسترس.
انجام وظایف و فعالیتها به همراه ایجاد سر وصدای فراوان.
عمل بدون تفکر (Impulsivity):
انجام اعمال بدون توجه به نتایج و عواقب آنها و به زبان آوردن صحبتهای نسنجیده.
نداشتن صبر در کلیه فعالیت ها، عدم رعایت نوبت و عدم علاقه به تقسیم چیزها و یا شریک شدن با دیگران.
پریدن به وسط صحبت دیگران.
علائم و نشانههای فوق میتواند در هر دو گروه کودکان و بزرگسالان بروز نمایند، ولی برخی از آنها معمولا فقط در کودکان دیده میشوند. از سوی دیگر باید توجه داشت که کودکان مبتلا به ADHD معمولا بیشتر علائم فوق را با هم بروز میدهند و نشان دادن تعداد کمی از این علائم نشانه وجود ADHD نمیباشد.
علل ایجاد ADHD: علت ایجاد این اختلال به درستی شناخته نشده است، ولی پژوهشگران تاثیر عوامل ژنتیکی و محیطی را در بروز این بیماری موثر میدانند. تحقیقات نشان داده اند که اختلال
ADHD در بعضی خانوادهها شایعتر است و ممکن است این بیماری به صورت ژنتیکی به فرد به ارث برسد. در مورد عوامل محیطی، کشیدن سیگار و نوشیدن الکل توسط مادر در دوران حاملگی میتواند باعث بروز ADHD در کودکان این مادران گردد. تماس بیش از حد مجاز و یا مسمومیت با ماده سرب در زمان کودکی نیز میتواند به بروز ADHD در کودکان منجر گردد.
تشخیص: تشخیص ADHD ساده نمیباشد، زیرا اختلالات دیگری مانند اضطراب (Anxiety)، افسردگی (Depression)، اختلالات خواب (Sleep Problems) و برخی از انواع ناتوانی در یادگیری (Learning Disabilities) هم میتوانند علائم مشابهی را نشان دهند. مرکز کنترل و پیشگیری بیماریها (CDC) یک چک لیست اولیه را برای والدین و معلمان فراهم کرده تا اگر در مورد کودکی به وجود ADHD شک کنند، فرم مزبور را پر کرده و آن را به مسئول بهداشتی مدرسه ارائه نمایند. این فرم در آدرس اینترنتی زیر قابل دسترسی میباشد: https://www.cdc.gov/ncbddd/adhd/documents/ADHD-symptom-checklist.pdf
به هرحال تشخیص نهایی ADHD به عهده پزشک یا روانشناس (Psychologist) میباشد.
درمان: متخصصانی نظیر Child Psychologist یا Developmental Pediatrician بهتر میتوانند به درمان کودکان مبتلا به ADHD کمک نمایند، زیرا هر کودک نیاز به طرح درمانی مخصوص به خود دارد. هرچه درمان زودتر شروع گردد، نتایج بهتری را نشان خواهد داد. علاوه بر درمانهای دارویی، سایر طرحهای درمانی نظیر آموزش مهارتهای یادگیری، تمرکز و مهارتهای اجتماعی نیز توسط درمانگر به اجرا گذاشته میشود. در مورد بزرگسالان هم یک روش درمانی متشکل از دارو درمانی، رفتاردرمانی، رژیم تغذیهای و ورزش میتواند به افراد مبتلا کمک نماید.
منبع:مجله سیب
منبع: پارسینه
کلیدواژه: بیش فعالی اختلال کم توجهی اختلالات روانشناسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۹۳۵۲۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علائم خاموش استرس را بدانید
ایتنا - به گفته کارشناسان، علائم خاموش استرس را میتوان به راحتی نادیده گرفت، اما تشخیص آنها برای حافظت از سلامت روان مهم است.
علائم قابل مشاهده استرس نسبتاً واضح است - تحریک پذیری، عصبانیت، بیحوصلگی، تنش عضلانی.
به گزارش ایتنا، دکتر عاصم شاه، مدیر جامعه روانپزشکی در کالج پزشکی بیلور در هیوستون، در یک بیانیه خبری گفت: «شاید نتوانید علایم را برای مدت طولانی پنهان کنید. اما خانواده، دوستان و همکاران بلافاصله متوجه آن خواهند شد. این درحالیست که علائم خاموش استرس ممکن است ماهها طول بکشد تا قابل توجه باشد. اگر منزوی و تنها باشید، هیچ کس به جز شما متوجه آن نمیشود.»
در حالی که برخی از استرسها در زندگی طبیعی است، نظارت بر علائم خاموش آن مهم است. شاه گفت که اگر آنها در طول زمان بدتر شوند یا شروع به تداخل در زندگی روزمره کنند، ممکن است نشانهای باشد که به کمک یک متخصص بهداشت روان نیاز دارید.
عاصم شاه افزود:« علائم خاموش استرس میتواند زمانی باشد که افراد علاقه خود را به زندگی از دست بدهند. آنها از انجام کارهایی که زمانی از آنها لذت میردند دست بر میدارند. آنها مضطرب، عصبی یا ترسیدهاند و از کارهایی که قبلاً انجام میدادند اجتناب میکنند، زیرا تحت فشار قرار میگیرند.»
سایر علائم استرس خاموش شامل کاهش یا افزایش وزن، کندن عمدی موها یا جویدن ناخن است. برای مدیریت استرس، شاه توصیه میکند ابتدا با فعالیت بدنی و تکنیکهای تمدد اعصاب شروع کنید.
عاصم شاه گفت: «میتوانید مدیتیشن، تمرینات تنفس عمیق را امتحان کنید یا زمان با کیفیتی را با خانواده و دوستان بگذرانید. برای فعالیت بدنی، پیاده روی کنید، ورزشی که دوست دارید انجام دهید یا در یوگا یا تایچی شرکت کنید.»